Zoals altijd trok een van Europa's grootste boekenbeurzen de afgelopen maand weer hordes mensen. Al ver voor de eerste opening stond er een rij die zich uitstrekte tot ver op het beursplein. In ons buurland klopt de hartslag van de literatuur toch net even wat luider dan bij ons.
Omdat Nederland en België gastland waren in Leipzig, vertegenwoordigde onze stand een soort drielandenpunt. We stonden er zowel voor Nederland (Eenvoudig Communiceren), als België (Lezen voor Iedereen) en Duitsland (Spass am Lesen Verlag); in alle drie de landen hebben we een uitgeverij. Dat leek helemaal in de roos en ik voelde me nogal trots. Er zou vast iets van pers komen.
Maar de belangstelling voor papieren boeken legde het dit jaar af tegenover de opmars van het digitale. Kunstmatige intelligentie zette de toon. Met lezingen, met demonstraties, met stands. Hoe KI het onderwijs gaat beïnvloeden, hoe teksten te vereenvoudigen, nieuwe les-tools voor docenten. Ook in de vormgeving wist de nieuwe tak zich nadrukkelijk te onderscheiden. Stands van uitgeverijen ... .
