Een belangrijke vraag voor een immigratiesamenleving als de onze: hoe snel moeten nieuwkomers onze taal leren? En betekent dat onmiddellijke verdringing van hun 'thuistaal'?

Daar was nog niet zo lang geleden een eenvoudig antwoord op. Nieuwkomers dienden zich zo snel mogelijk te richten op de nieuwe taal. Dat zou beter zijn en hun integratie niet in de weg staan. De eigen taal was voor thuis, voor privégebruik. Die hield op bij de voordeur.

Daar denken we inmiddels anders over. Nieuwe tijden, nieuwe inzichten. De eerste taal kan juist behulpzaam zijn bij het verwerven van een tweede - het nieuwe huis gedijt prima op oude fundamenten. Onderwijskundigen pleiten daarom al jarenlang voor het toelaten van de thuistaal in het onderwijs. Negeer de eigen taal niet, zeggen ze, maak er juist gebruik van. Bestaande taalstructuren benutten in plaats van ondermijnen. Meertaligheid moet niet worden afgeremd, maar juist bevorderd. Een meertalig nest kan vele vreemdetaal-kuikens voortbrengen.

Voor ons zijn deze nieuwe inzichten aanleiding voor een nieuwe reeks, met de naam Tweetalig. Onze eenvoudige boeken lenen zich uitstekend voor een synchroonvertaling. In één boek hetzelfde verhaal in twee talen dus. Links het Nederlands, daarnaast op de rechterpagina de tweede, andere taal. Nauwkeurig en exact vertaald, zodat elke zin en elk woord gevolgd kan worden. Tweetaligheid als uitgangspunt, niet als verdringingsmodel.

Eigenlijk zijn er vier doelgroepen die baat hebben bij tweetalige boeken. Niet alleen de nieuwkomers, maar ook de oudkomers: de doelgroep die hiernaartoe emigreerde toen het Nederlands leren nog niet zo belangrijk werd gevonden. Daarnaast kan het nuttig zijn voor de tweede of derde generatie. Voor hen is de dominante taal vaak al het Nederlands - de oorspronkelijke taal dreigt in de vergetelheid te raken. Dikwijls wil de nieuwe generatie de taal van de ouders of grootouders beter kunnen begrijpen en spreken en daarmee hun roots behouden - een tweetalig boek kan daarbij helpen. En natuurlijk zijn er ook Nederlandse mensen die graag een taal als Turks, Pools of Arabisch willen leren.

Ons eerste deel in de nieuwe reeks verscheen kortgeleden. De Sprookjes van Andersen. In het Chinees en in het Nederlands. De nieuwe kleren van de keizer in het Chinees, zult u zeggen? Wel, iedereen in China kent deze sprookjes. In een land waar de hedendaagse Westerse cultuur vooral geweerd wordt, is er vreemd genoeg wel aandacht voor oudere Westerse cultuur. In China is er hang naar mystieke, poëtische verhalen - onze sprookjes passen daar prima bij.

De komende tijd gaan we onze nieuwe serie uitbreiden. Vooral met meer talen. Turks en Arabisch staan op het program. Pools ook. En natuurlijk: Oekraïens!

Tweetalige tekst synchroon lezen - het helpt bij het verwerven van een nieuwe taal. Bestaande fundamenten niet afgraven, maar juist gebruiken voor heropbouw. Als dat niet duurzaam is….